In 1969 werd de aandacht
getrokken door een krantenartikel met als titel "Luisteren naar Radio
Peking".
Reeds een paar jaar was er interesse in de oude buizenontvangers
en de krakende signalen op de korte golven.
Dit artikel bracht mij in kontakt
met een paar fervente kortegolf luisteraars en spoedig werd uit een oude
buizenontvanger stations gehoord.
De gebruikte antenne was een soort bronzen veer
die van de ene kant van de kamer naar de andere kant gespannen was.
De
ontvanger was niet selectief genoeg en ook de gevoeligheid was niet denderend.
De Benelux DX-club in Nederland kende mij als lid en later volgde ook
DX-Antwerp.
In dezelfde periode werd een avondcursus electronica gevolgd en besloot ik een
kortegolf ontvanger van Heathkit in elkaar te steken.
Deze bouwdoos
leverde mij een ontvanger van het type GR-78. Een langdraad antenne werd in de
tuin gespannen.
Deze ontvanger met analoge uitlezing bracht vele uren
luisterplezier en vele landen werden gehoord.
Enig probleem van deze ontvanger
was de stabiliteit. Regelmatig moest de schaal ge-ijkt worden.
Een commerciele
ontvanger was de volgende stap, een Grundig Satellit 2000 heeft jaren dienst
gedaan en er werd zelfs een digitale frequentieteller gebouwd om toch maar een
juiste frequentieuitlezing te hebben. Nog later volgde een Sommerkamp FL-100
ontvanger.
Op de werkvloer waren een paar radioamateurs mijn collega's en deze duwden maar
om ook radioamateur te worden.
In 1978 deed ik mee aan het examen en werd
ON1XO. Het eerste zendtoestel was een mobiele set Kyokuto, een FM kanalen
toestel dat zowel thuis als in de wagen werd gebruikt. Later volgde een Yaesu
FT-225. De antenne was in de beginfase een 2x 5/8 colinear.
Later volgde ook
een 9 elements Tonna voor DX-werk.
In 1982 werd ik lid van VVRA en deze nieuwe kring duwde me tot het leren van de
morse code.
Na lang oefenen werd deelgenomen aan het examen in 1983 en werd
ON7XM de nieuwe roepnaam.
Op de korte golven werd gebruik gemaakt van een Yaesu
FT-101 met een 5-elements vertikale antenne op het dak en later een DX-1
miniquad waarmee vooral op 10 m richting USA werd gewerkt. Als lid van de
TEN-TEN club werden vele awards behaald in de USA.
In juli 1983 werd PRA gesticht, zie onder PRAC.
Vanaf einde 1983 tot heden ten
dage ben ik medewerker van het Clubstation ON4AVV/ON4VRA, zie onder VRA.
In 1989 werd
NPGB gesticht en ON0BWP in de lucht gebracht, zie onder ON0BWP.
Wegens verhuis en geen mogelijkheid tot opbouw van een antennepark op het
nieuwe adres werden de activiteiten op korte golf stopgezet.
De activiteiten waren
beperkt tot packet onderhoud van ON0BWP tot eind 2004.
In 2008 neem ik de
redactie van het tijdschrift “Radio-Amateur” over en in 2009 werd de kanditatuur
gesteld voor het bestuur VRA en verkozen.
In maart 2012 neem ik de website van VRA over en zorg voor volledige vernieuwing.
2018 werd een nieuwe HF zender aangeschaft een Yaesu DX-1200 gekoppeld aan een vertikale 5-band antenne.
Mei 2017 verschijnt RadioAmateur, na één jaar afwezigheid, terug onder mijn redactie.
Begin 2019: de vertikale antenne voor HF werd vernietigd tijdens een storm. Ze werd een paar maand later vervangen door een 6 band longwire.
2021. De dualband-antenne 2m:/70cm werd vervangen door een DX-300.
Bij wijze van test werd een klein zonnepaneel opgesteld.
2022. Longwire knapt tijdens een storm. Hersteld.
2023.
Gestopt als webmaster VRA.be. Eind 2023 gestopt als redacteur van VRA RadioAmateur.
2023. Gestart met ft8.
2024. Redacteur VRA Informatief. Coördinator ON4VRA. (FT8: 112 landen - 40 USA staten)
Aangepast 09/03/2024.